"Kızlara da az haksızlık yapmışsın sanki. Yani çok dışarıdalar konudan, şu an ben bile daha çok şey biliyorum çekingen davranmanla ilgili. Ben bilceğime onlardan biri bilse belki bişiler değişirdi.
Niye ortaya atladım, çünkü ben de böyleydim.. Psikolojik yardıma değil samimiyete ihtiyaç var"
Bir sure once internette dolanirken cok ismini duydugum ama anlam veremedigim bir kisilik siniflandirmasina denk geldim. Daha onceden renk kodlarimi biliyordum ama, bu harflerle alakali olani bilmiyordum. Dikkatimi cekmesinin nedeni de bizim sirkette verilen bir kurstta bu testler yapiliyor ve insanlarin aslinda birbirinden ne kadar farkli olduguna dikkat cekiliyor. Gerci sirketin yuzde sekseni ayni karakter tipine sahip oldugu icin pek anlam ifade etmiyor.
Bu karakter tiplerini okumanin sonrasinda arastirmanin bana getirdigi en buyuk iki yarardan bir tanesi dunyada benim sorunlarimi ceken tek kisi olmadigimi anlamam oldu. Digeri ise diger insanlari anlamaya baslamam, ve bugune kadar kimlerle neden anlasamadigimi analiz edebilmem.
Senin de dedigin gibi bir tek ben degilmisim, ve bu problem bir cok kiside varmis aslinda. Ben sadece siklikla rastlanan basarisiz bir iliskiden sonra yola devam edememek kismina kilitlendim. Diger insanlarin basarip benim basamadigim, bana kostek olan bu durum neden kaynaklaniyorun cevabini bulmaya calistim. En sonunda vardigim sonuc benim hayatta genel olarak izledigim yolla alakali oldugu. Hayatta beceremedigim sey sonuclandirmayi becerememek. Olaylarin ucunu acik birakmanin beni daha huzurlu yaptigina inaniyor ve kesin bir karar vermiyorum ya da bunu huyumu degistirmek istiyorsam vermiyordum olarak soyleyebilirim. Bunu anlamam gercekten cok uzun vakit aldi, cunku ya dogru insanlarla konusmamisim ya da gereken olgunluga erismemisim. Lise zamanlarinda birlikte oldugum kiz, su anda guzel bir kadin oldu, hayatina en guzel sekilde devam ediyor. Ama onunla olan gecmisimi bir turlu sonlandiramadigim icin bunca sene boyunca verdigim karardan pismanlik duydum. Surekli olarak, oteki senaryo uzerinde durdum.
Bunu aslinda bir cok kisiden gorebilirsiniz. Kendisine ne kadar zarar verirse versin, cogumuzun cevresinde bir karar alamamaktan dolayi gecmise saplanip kalmis, yurumeye devam edemeyen bir cok insan var. Obur tarafta da bu tokezleyen insanlari, kusursuz bir mantikla yeren ya da anlayamayan, empati yoksunu bir kalabalik. Neden aci cektigini anlayamiyor ki karsindaki, bos gozlerle bakiyor, soyleyecek sozu olmadigi icin susuyor. Cunku cogunluga gore, dava kapanmistir. Eskiyi aramanin anlamiyoktur, ve daha ozellestireceksek, iliski bittiyse karsi taraf da bitmistir. Ne varliklari mutlu eder, ne de yokluklari insana aci verir. Ayda yilda akillarina gelse bile, bunu da disa vurmaz ve hayatlarina devam ederler.
Simdi ben bu tarz bir insan olmadigima gore hayatimin sonuna kadar aci mi cekecegim? Artik gercekten bunu istemiyorum. Bunu degistirmek icin de yapilacak sey aslinda basit, karar verme yetisini gelistirip, her olayi illa bir sonuca baglayip, en kotu karar, kararsizliktan iyidir deyip yoluma devam etmek. Bu aslinda buraya yazdigim pek cok sorunumun da cevabi aslinda. Masa ustumdeki post it te, neden orada durdugunu sadece benim bildigim iki isim yaziyordu. Bu isimlerin orada yazmalarinin nedeni, onlarla olan cozulmemis meselelerimi buraya aktarmakti. Biri erkek biri kiz olan bu iki arkadasimla, oturup zamaninda konusmadigim, ne istediklerini anlamadigim, zamanla gecer dedigim icin 6 senelik meselelerim hala masamin ustunde duruyordu. Ama daha once de dedigim gibi artik uzulmek istemiyorum. Hickiriklara bogulmak istemiyorum, kalabaliklarda yalnizlasmak istemiyorum, bunun icin de degismem gerekiyor.
Mesela su anda, gene bir cikmazdayim ve sevdigime inandigim isimden ayrilmayi dusunuyorum. Bu isten ayrilmak ya da ayrilmamak, ya da su anki problemimi cozebilmek benim icin aslinda bir nevi test. Eger bu sureci basarili bir sekilde gecirebilir ve tam olarak ne yapmak istedigime karar verip su anki ruh halimden kurtulabilirsem bu benim icin bir basari olacak, ve bundan sonraki hayatim icin de bir milat teskil edecek. Biliyorum ki bunu basaramazsam gercek benligimi, ve isteklerimi ortaya koyamayacagim.
Psikologa gitmeyi hala dusunuyorum, ve muhtemelen gidecegim. Ama bu karar verememden ileri gelen bir durum degil, sadece su anki imkansizligimdan kaynaklaniyor. Durumlar degisince bir uzmana gidip bu isin sirrini, ve yontemini aciklamasini isteyecegim.
Bunlari yazmama sebep olup, dusuncelerimi duzene koymama yardim ettigin icin de ayrica tesekkur ederim.
Not: Kizlardan cekinmiyorum ama istegimi gosterip gostermeme konusunda kararsiz kaliyorum. Bu da baska bir post konusu.
