bekliyordum uzun suredir. bir haber gelecekti, beni heyecanlandiracakti. bana kanat takacakti buradan uzaklara ucmam icin. bundan dolayi herkesi cebrail sandim. cok kisi yaklasti, bir coklari dokundu gecti, bazilari yaraladi da gitti. hic biri tamamina eremedi. isleri vardi cogunun, cok onemli mevkilerde onemli isleri vardi. emirler yagdirmanin demode oldugu bir devirde yasiyorduk. her sey biraz daha dolayliydi, cumle lutfenle bittigi zaman emir degil rica olmuyordu ama ne guzel ki kibar insanlariz.
bana gelen herkesi bundan dolayi "o" sandim. turkce deki o kelimesini cok seviyorum. cinsiyet tasimiyor. cunku aradigim tensel bir sey degil, kendini sozcuklerde bulan bir sey. ama nedense kimse "o" olmak istemedi. belki de sorumlulugunu almak istemediler. hala beklemektense ben "o" olmak istiyorum. ama bunu yapmak icin gercekten yuregim cok kucuk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder